Buzz Aldrin, tweede man op de maan, geeft een lezing

20 juli 1969, een voor mij heel bijzondere datum. Op die dag zette de mens de eerste voet op de maan.
6 Jaar was ik, en gekluisterd zaten we allemaal aan de televisie. “The Eagle has landed”, en met klamme handjes keken we, hoe Neil Armstrong uit de Apollo 11 stapte, even later gevolgd door “Buzz” Aldrin.
Nooit zal ik dit vergeten.

Eergisteren las ik op het AD/HC dat Buzz Aldrin een lezing zou geven in de Aula in de TU Delft. Altijd was en ben ik gebiologeerd door de ruimte om ons heen, en de kans iemand te ontmoeten, die zo’n enorme indruk op me heeft achtergelaten, die kon ik niet laten schieten.

De verrassing was nog groter, toen bleek dat Wubbo Ockels eerst een toespraak hield. Een geweldige man vind ik hem; de eerste Nederlander die een vlucht in de ruimte maken met de Space ShuttleChallenger.

Hij vertelde, hoe immens snel de ontwikkeling was gegaan, vanaf het moment dat Kennedy in 1961 zei, dat binnen 10 jaar de eerste man op de maan zou moeten staan. Jonge mensen hebben daarvoor gezorgd. Ze hebben heel hard gewerkt, het was enorm lastig, maar uiteindelijk leek het voor de buitenwereld zo simpel.

Hij wees op de manier waarop we nu met de aarde en de energiebronnen omgaan, dat we dat moeten veranderen. We moeten nu een, zoals hij dat noemde, “post-industriele” revolutie veroorzaken; alternatieven zoeken. We zijn daartoe in staat; we moeten beginnen bij af. Jonge mensen zijn, net als toen met de ontwikkeling met de Apollo, het landen op de maan, zeker in staat deze post-industriele revolutie te ontketenen.
Hij maakte met de gedrevenheid waarmee hij sprak enorme indruk op me.

Daarna kwam Buzz Aldrin. Hij vertelde over zijn loopbaan, hoe hij uiteindelijk toch bij het project was gekomen, en over zijn gehele loopbaan. Natuurlijk vertelde hij ook trots over zijn SF boeken.
77 Jaar is hij al, en toch enorm kwiek.
Een geweldige middag.

Please follow and like us: